13
Yorum
7
Beğeni
5,0
Puan
1885
Okunma

Yarat beni diyorsun
Tövbe!..
Tövbe de güzelim.
Zerreyi ummanda biçare kulum
Yaratana mahsus sarf ettiğin cümle.
O her şeyden münezzehtir
Ol der külli cihan var olur
Ol demese tüm kâinat yerle bir olur.
Varlığının ispatıdır kusursuzluğu
Haddimizi aşarak bir şeyler ararız tanrının halefinde
Kulağına kepçe der gözüne şaşı
Kalbimizde büyüterek şeytana atarız taşı
Perde koyar bağlanırız kula kulluk eyleyerek
Uzaklarda ararız Rahmanı(cc)
“Ben kuluma şah damardan daha yakınım’
Ayetini idrak ederek
Açmayız la mekânına kerem için elimizi.
Darda bırakmaz yakaranı duayı sever Rab(cc)
Sürçü lisan eyleyen kullarını affet yarab (cc).
Besmeleyle seher vakti
Dön yönünü arşullaha
Dil pasının zikrettiği kusurunu duyur özden
Sevgi dinin yarısıysa
Aşk gönülün ser tacıdır
Muhabbette bul selmanı
Sohbet zikrin miracıdır
Çık vicdanın kantarına tart gündelik amelini
Edep erkân hoşgörünün
Kuran kurmuş temelini
Vesveseye kapılarak düşme yanlış menziline
Ahret için hazır ol ki gir korkusuz makberine
Yaratmak hudaya mahsus
Kul dünyada fani beşer
Tevekkülle el açarak
Bize zikir etmek düşer.
OZANMERDAN/ALİ BİLECEN
5.0
100% (12)