dalından düşmeye ramak kalmış bir hazan yaprağı
elime konan pırıl pırıl renkli bir kelebeğin kanadı
örselemekten gocunuyorum, rengi soluk Gül’ümü
her an yanıbaşımda beni bekler buluyorum ölümü
vazgeçiyorum dünyadan, zaten umurumda olmadı

yemiyor, içmiyor, hareketsiz, ağlamıyor, susuyor
boşluğa bakıyor, ellerimi tutmuyor, yüzüme bakmıyor
kırmaktan çekiniyorum, her şeyden vazgeçmiş Gül’ümü
o hayat dolu olana dek Rabbim uzatır mı ömrümü
elimden bir şey gelmiyor, çay demledim içmiyor

karnını tutuyor hala.. belli belirsiz “bebeğim” diyor,
“bebeğim” diyorum, bana bakıyor gözleri, beni görmüyor
sormaya korkuyorum, hamileymiş, kıramam ki Gül’ümü
bizi birbirimizden edebilir, bu bebek düşürmüşlüğü
“bebeğim” diyor, boşluğa bakıyor, beni fark etmiyor..












iyi ki bir şeyler yaşamamışız
şeytana uymamışız