Çok hüzünlü sayfanda kullandığın o resim
O kederli halini üzerinden atıver
Kulağına gelirse uzaklardan dost sesim
Derdini, elemini dağa taşa satıver

Rumuzun da Sessizlik hadi anladım onu
Sessizlik sestir bazen o da ayrı bir konu
Ama üzülmelerin inan bana yok sonu
Hayatına birazcık gülümseme katıver

Olur olmaz şeyleri fazla kafana takma
Heder etme kendini, boşa eriyip akma
Biri seni üzerse gözün yaşına bakma
Uzak tut hayatından, kaşlarını çatıver

Canın sıkıldığında olduğun yerden ıra
Meselâ ne bileyim şöyle çık dolaş kıra
İnan ki iyi gelir bunu yap ara sıra
Devasa bir Çınarın gölgesine yatıver

Feryadın gereği yok, figanın da yasın da
Umut kırıntıları olsun gönül tasında
Mutluluk denilen o denizin ortasında
Rahat bırak kendini, gerekirse batıver

Ve şimdi...Ve Lütfen...

O hüzün gömleğini çıkar üzerinden, soy
Kaldır o fotoğrafı, en güleç halini koy

Sevgili Sessizlik..

Fotoğraflarından böyle tahlil ettim seni..Hüzünlü resimlerin hüzün veriyordu...Bu şiir çıktı ortaya...Umarım beğenirsin...Hep gülmen dileğiyle....

01.11.2007...