"Her ruh biraz göcebedir, her çadır sökülür yerinden zamanı geldiğinde"

Deniz-ce
__________________________________________________


Ufak tefek şeylere üzme kendini sakın
O gözlerine yazık, olur olmaz ağlama
Kıyâmet belki uzak, belki gün kadar yakın
Dünya gelip geçici, gel ona bel bağlama
Yeşil hep yeşil kalmaz, her ağaç mutlak kurur
Sonsuza dek atmaz ya, her yürek birgün durur.

Onlar sana emânet, dünyâ malına kanma
Gördün mü götüreni, cebi yok ki kefenin
Ünmüş, şanmış, şöhretmiş, bunlar bakîdir sanma
Sonsuza kadar sürmez nâmı hiçbir efenin
Her eşyâ eskir birgün, her çiçek birgün solar
Her akarsu mutlaka bir durgun suya dolar.

Kazancın iyi olsa, yığsan parayı pulu
Ne oldum deme sakın, yarınını da düşün
Bu dünyâ bir imtihan, unutma Hakk’ın kulu!
Sâdece ortasında yaşıyorsun bir düş’ün
Herşeye hâkim Allah, hiç çıkarma serinden
O birkez "kün" dedimi dağlar oynar yerinden.

En son giyeceğimiz beş metre beyaz bezdir
Her kılık kıyâfetin geçer o gün modası
Katlar, köşkler geçici, bunu rûhuna sezdir
Yalnızca bir tânedir her kabirin odası
Mâneviyat gerçektir, maddî ne varsa yalan
Amelimiz olacak bizden ahrete kalan.


Bugünkü şiirinin giriş dizeleriyle bu şiire ilhâm olan sevgili Deniz-ce öğretmenime teşekkürler.

Birhaziranikibinoniki/azönce.

.