-Paslanmış Şiirler-

Ateşten gömlektir bunu giyene
Sen sevda çekmeyi kolay mı sandın
Aşkın o ateşi siner bedene
Sen sevda çekmeyi kolay mı sandın

Mecnun gibi kızgın çöle düştün mü
Ferhat gibi dağlar delip aştın mı
Yunus gibi yanıp yanıp piştin mi
Sen sevda çekmeyi kolay mı sandın

Kerem Aslı için düştü dillere
Bozuldu bağları döndü çöllere
Emrah’ı düşürdü gurbet ellere
Sen sevda çekmeyi kolay mı sandın

Köroğlu dağları mesken eyledi
Bazen kılıç çaldı bazen söyledi
Dadaloğlu sazın çalıp inledi
Sen sevda çekmeyi kolay mı sandın

Karacaoğlan’ı yedi bitirdi
Mansur’u götürüp dara çektirdi
Veysel’i toprağa aldı getirdi
Sen sevda çekmeyi kolay mı sandın

Salar insanları gama kedere
Uçurur havada düşürür yere
Öyle bir ateş ki bulunmaz çare
Sen sevda çekmeyi kolay mı sandın

Dağlı Ozan der ki yandım kül oldum
Yaşım yirmi iken bu derdi buldum
Bir gece ansızın sararıp soldum
Sen sevda çekmeyi kolay mı sandın

Dağlı Ozan( Selahattin Koşar)