1
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
1108
Okunma
---KARANLIGIN İÇİNDE YOLCULUK
Kaçınılmaz bir sonun ayak sesleri vardı yollarımda
Uzerimde paltom boynumda sabır hırkam
Adımlıyor sarıyordum korkularımı hırkama doluyor
Kör bir kuyuya atıyordum
Nafile yinede sensiz yolculugumda üşüyordum
Sevgi dolu bir ses düşüverse ömrüme
Ardıma bakmadan giderdim onun ardından
Deseki bana korkma ilerle
Yok ama kalsın der yüregim bana
Daha büyük aşk acıların ardından gitme dedi bana
Karanlıkta adım seslerim durdu birden
Yol buraya kadar dedi kaderim
Oturdum kaldım kuytu bir karanlık köşede
Elimde kırık bir şişe dibinde yok bişey
İcmeden sarhoş oldum umut yolculugum bitti bir köşede
Nice umutlar var güneş görmeyen gönüllerde
Hep karanlıga mahkum kaderleri ile keder içinde
Güneşi umt ettikce karanlık bulutlar çöker üzerlerine
kimyagersair48...
5.0
100% (1)