Ayrılık ateşiyle yanmaya alışmışım
Gurbetin kucağında kalmaktan korkarmıyım
Engelleri yılmadan azmimle arşınladım
Deryanın tabanına dalmaktan korkarmıyım.

Kul hakkına yanaşmam vicdanımı yenerek
Haramiler avlanır karanlıkta sinerek
Duyguları ağlatmam alemden çekinerek
Aşk sazını coşkuyla çalmaktan korkarmıyım

Dillerin bal süzerken sohbetine kandıysam
Yokluğunda yaşatıp her saniye andıysam
Arzularım şahlanıp yürekten bağlandıysam
İçimden geçenleri salmaktan korkarmıyım.

Mecnun çölde kayboldu Leyla diye ağlarken
Dilek tutup sayarım goncaları bağlarken
Kaynağımı kurutma muhabbetle çağlarken
Gönlünü aç yeter ki dolmaktan korkarmııyım.

Bağrıma bastırarak sarmamışsa kollarım
İlkbaharda boranlı, kar kaplıysa yollarım
Sevgiyle dokunarak okşanmazsa dallarım
Mor menekşe misali solmaktan korkarmıyım.

OZANMERDAN dünyanın boş kalmaz sıraları
Meltem sıcak estikçe söndürmez çıraları
Muradıma ermeden bağlarsam karaları
Saçımın kakülünü yolmaktan korkarmıyım.

OZANMERDAN/ALİ BİLECEN