Yok be can yok, üzülmüyorum
Yalnızlığımı sever oldum, gocunmuyorum

Düş mevsimi geçti
Hayallerin kalmadı artık yeri
Bir anlık huzur için, ömürden ömür gitti
Yalnızlığa isyan edip, konuştuk ileri geri
Oysa, görmedik tek bir ihanetini
Deseler, en çok kim sevdi seni
Yalnızlığım derim, sunarım minnetimi

Zaman geldi açtı sevda çiçekleri
Hayal ya da gerçek yaşadık sevgiyi
Zaman geldi aşk bürüdü gözlerimizi
Mutlu olalım derken üzdük kendimizi
Gördükce akla gelmeyen ihanetleri
Güven duygusu terk etti bizi
Zaman geldi kuru yerden kaptık nemi
Pire için yorgan yaktık, umursamadık kimseyi

Sonra yalnızlığa adadık kendimizi
En candan o kucakladı bizi
Yarandı mı peki
Lanetledik, sevmedik kendisini
Oysa, görmedik tek bir ihanetini

Nalan Uzer