SABAHA KADAR


Elveda demeden gittiğin o gün
Oturup ağladım sabaha kadar
Mektupların kala kaldı elimde
Oturup ağladım sabaha kadar

Gönülden gönül e neydi o akış
Yar sinemi yaktı sendeki bakış
Çileyi dokudum ben nakış nakış
Oturup ağladım sabaha kadar

Ne söz kaldı ortada nede akit
Bulmadı gönlüm kendinde su küt
Bu diyardan çekip gittiğin vakit
Oturup ağladım sabaha kadar

Özledim hem de çok hasretin yaktı
Sonu gelmez bekleyiş beni yıktı
Söz geçmez gözlere çağladı aktı
Oturup ağladım sabaha kadar

Derdimi anlatmam gayrı zalime
Vakıf olmadı kimse ahvalime
Çok gülenler oldu garip halime
Oturup ağladım sabaha kadar

Toz oğlu der acıyla gamla doldum
Susuz kalmış bir gül misali soldum
Hakir gördüler ben divane oldum
Oturup ağladım sabaha kadar


Mustafa AK (Toz oğlu)


Ayrılık zor hasret ve özlem dolu dizeler, duygusal bir şiirdi, şairini kutluyorum.Yunus diyarından selamlar.

Duygulu harika şiirinizi okumak çok güzeldi üstadım
gönülden kutluyor saygılar sunuyorum..........

candan tebrikkkkkkk

Türkü vari bir anlatım.Mana dolu.
Hayatın sillesini ne güzel anlatmış şiir.
Tebrikler.
Sağlıcakla.

gardaş seni hakir görenler kendilerini acaba tartılar mı allahın yanında kıymetli ol boş insan boş konuşan çok memlekette
şiir güzeldi tebrikler