Bugün seninle uyudum
Düşlerimde hep sen vardın
Ne güzel ıslanmıştık Nisan yağmurlarında
Gözlerimiz birbirine ne güzel değmişti sevdayla
Buram buram aşk kokuyorduk
Öfke hiç yaklaşmadı yanımıza
Kirli ruhları sokmamıştık aramıza


Hani seni uğurlarken o garda
Ruhuma siyah elbisemi giyip
Boynumu büktüm ya
Sen hiç bilmedin ama canımı da alıp gittin yanında
Şimdi iki kişilik al nefesini sevgili
Sen nefes almazsan ben yaşayamam ki


Söz verdiğim gibi adın yüreğimde saklı
Bilirim ki benim yüreğimde sende korunaklı
Öyle gördük atamızdan aşkta edep olmalı


Şiirlerim çok hüzünlüymüş öyle diyorlar
Veda ediyorum diye sevinenler de var
Bilmiyorlar ki
Yakamozlar seven yürekte her daim parlar
Bu deniz sevdiğini derininde saklar


Can çekişirken kıskançlıkla kirli ruhlar
Ben sevdamı yaşıyorum sonuna kadar
Can dediğimi atıp tutmam vermem dillere
Şaşıyorum hüzünlü kalemime sevinen arsız yüzlere

-Kurguyla gerçeği karıştırana da gülüyorum sadece-

Ey sevgili

Sen zaten biliyorsun yüreğimdeki yerini
Cümle alem de duysun seni çok sevdiğimi
Yüreğim yüreğine emanet bu böyle biline
Küseriz barışırız bundan kime ne


Yakamoz_Deniz (Serpil TÜGEN)