bir yana bırakıp cevaplarını sonu gelmez soruların
vursan aklına gelenleri gecenin koynuna
çekinmeden silsen nefreti üzerinden sevginin
ılıtıp naftalin kokulu bütün düşlerini
ve sorup sorgulamadan nasılını
uyansan gerçeğine içindeki gücün


haki renkli hüzzam bir şarkıyı
sustursan dilinde
restini çeksen hayata
göğe salıp da
eline aldığın karanfil kokulu uçurtmaları
dimdik ve korkmadan
ve aşkla


yeniden çağırsan gittiğini sandığın umutlarını
tam etsen eksiklerini
karanlıklara yazmadan günü
kussan sonra içindeki ıssızlığı kalabalığın ortasına
tutuşsa her yan sen dolu sözlerde
iğneler batsa gözlerine ve uyumasan
dirensen seni alt etmesin diye iğdiş edilmiş her şeye
inlese kasıklarında sana doğmayan güneş
silsen noktalarını başlamayı unutmuş bütün başlangıçların
derin mevzulara sığ anlamlar yüklemesen
esse içinde bir kez daha rüzgarım
karışıp el değmemiş sevdaya
ve bilmesen nedendir
ve sormasan


her hangi bir anda
dinlesen sessizliğini
canıgönülden
çünkü
sana geliyorum
bir kemanın sesinde



nedeni yok
sorma



atilla güler