Ne güzel bakıyor gözlerin komşu kızı
Kar yağmış saçlarına papatya gibisin
Yağışların en coşkusunda sevda gibisin
Ne güzel bakıyor gözlerin komşu kızı


Bakışlarınla gözlerim bahar kırları gibi
Gülloğ’da çağlayan çalgan yüreğim gibi
Nevruz kokusu, menekşe kokusu sen gibi
Sevdama ne güzel yaraşırsın komşu kızı


Çeşme başında durur eski eviniz hasret
Eşiğinde oturursun saçların taranmış
Dudaklarının gülerken, gözlerin utanmış
Sevildiğini anladıkça siman mahcuplaşmış
Kış güneşi gibi mutluluksun komşu kızı


Bir demet zinoğ derler yüreğimde düşler
Bütün hüzünleri dağıtır sevginde hisler
Bulunmadığında hayalimde yürek titrer
Saklanmaz pınar başında görünce gözler
Yokluğun hasret varlığı sevda komşu kızı


Yazar düşlerde yaşarken hasrettin yıllara
Al al olsa da okunurken yazılanlar satıra
Döner bakarım pınar başına var mı ki hatıra
Her dolan kova senden iz olur komşu kızı

Belki yalandı sensizken yazılan dizeler,
Gözlerine bakmadan sinede kurulan düşler
Şahittir gönül güzelliğine kırklar hem yediler
Cana sarılındı dostluğun, can dost dediler
Can dostluk kaplı sevdamsın komşu kızı
İ.TÜRKMEN