Sana geleceğim yine, açmışsın bana bağrını,
İçimde bir ukdeydi, endâmın, boyun Erciyes !
Görürsem bir gam yemem, taşını toprağını,
Sinan’dan bilirim, asildir soyun Erciyes !

Bu beşincisi, sen çagirirsan biz geliriz,
Hem de onbinleri, yüz-ikiyüzbin ederiz,
Canimiz sagoldukça misafirlerdeniz,
Mest ediyor bizi, rüzgârin, suyun Erciyes !

Anlatalim, bilmeyenler ögrensin nedir bu ?
Haktir, hem törede, hem de Islâm’da vardır bu,
Turan için bir mânâ, gönüllere bağdır bu,
Bozulmasın töremiz, sen de övün Erciyes !

Dört yıl kucakladın bizleri, bağrına bastın,
Bazı yıl güneşle yaktın, yağmurla ıslattın,
Türk’e sen her zaman zirve, her zaman vuslattın,
Başka istemem, değişmesin huyun Erciyes !

Durmasın,vurulsun davullar, dövülsün kösler,
Ayrılık yakışmaz bizlere, barışsın küsler,
Denmiş ; “Mü’min imanını ibadetle süsler”
Şâhidimiz sensin, yüksektir boyun Erciyes !

Görününce uzaktan haşmetlice Başbugum,
Ve kükreyince Bozkurtlar, yürüyünce tugum,
Zafer ! Zafer ! Zaferdir tek konuştugum,
Ibadettir yigide açmak koyun Erciyes !

Böyle şölenler, tarih ve gelecek demektir,
Diz vurmak ve el öpmek, bir güzel gelenektir,
Başbugumu agirlamak en büyük şereftir,
Niyâzim...Bitmesin kurultay toyun Erciyes !