5
Yorum
2
Beğeni
0,0
Puan
322
Okunma
çok yazık... bakın yine geç oldu
oysa anlatacaklarım vardı
zelha teyzeden bahsedecektim
boğaz köprüsünden geçerken anlattı
kocası belediyeden emekliymiş
şeker hastası ve gözünün birini kaybetmiş
sonra denizin sularına uzun uzun baktı
’gözünü sevdiğim İstanbul,
keşke seni daha çok gezebilsem’ dedi
iki üç senede bir karşıya geçebildiğini
kocasını hiç yalnız bırakamadığını
kardeşlerinin hepsinin Almanya’da olduğunu...
’seni çok sevdim çok güler yüzlüsün’ dedi
o’na yıllardır tanışıyoruz hissi vermişim
ayrılırken, ’senin için dua edeceğim,
işin gücün hep rast gitsin’ dedi
işte o an, o’nu tanıdığıma ben bile inandım...