Sen olmayınca yanımda
Uzak kalınca nefesin enseme
Kendimi kimliksiz
Kendimi işe yaramaz
Kendimi çaresiz
Kendimi (kocaman) sensiz görüyorum
Ve örüyorum gecelerime uzun heceli hüzünler




Sen karşımda kelebekler gibi dans etmeyince
Sen ellerimi bir anlığına avuçsuz bırakınca
Bulanıklaşıyorum tertemiz suda
Yağmurda susuzlaşıyor
Baharda renksizleşiyorum
Ne yazı yaz gibi
Ne kışı kış gibi karşılıyorum
Gözlerinsiz mevsimsiz düşüyorum d/günlere



Sen konuşmayınca kalbimle
Sen seslenmeyince iki kulağıma
Çatlıyor damarlarım
Bir söz düşünemez
Bir şey elde edemez
Bir şiire imge kalamaz oluyorum
Sensiz doluyorum keder dünyasına birinci



Ve sen benimle yürümeyince
Sen eşlik etmeyince adımlarıma
Ne bir yola sapıyor
Ne bir küçük mutluluk kapıyorum
Öylece yürekte sıfırlarla yaşıyorum
Öylece hayatı sensiz yaşıyorum...