22
Yorum
11
Beğeni
5,0
Puan
1890
Okunma

Eylüldü
Bir ikindi vaktiydi
Dökülen yapraklarla gelen
Senden ayrılış hikayem.
Üstelik anlatıcı
En yakın arkadaşım
Beni üzen inciten.
Oysa ben
Mutluydum o gün.
Tatilden dönmüş
Bir aylık özlemle
Seni göreceğim için
Heyecanlıydım.
Nişanlandığını öğrendim
Sana kavuşacağım saatlerde.
Durdum
Önce şaka sanıp
Arkadaşımın yüzüne baktım.
Gözü yaşlıydı
Her şeyi anladım.
Ev odam duvarlar
Bu şehir çiçekler her şey
Yabancıydı bana.
Sessizlik hissizlik sensizlik
Dakikalar sonra
Mutfağa gittim.
Bir bardak su içtim
Bahçeye çıktım.
Eylül bütün güzelliğiyle
Oradaydı.
Çiçekler renkler
Aşk! ama aşk yoktu.
Beni bekleyen arkadaşıma
-Hadi Matematik çalışalım
Dedim.
Eylülü artık sevmiyorum…
5.0
100% (16)