İnsan sevdiği insanı
Nasıl hatırlamak isterse öyle anımsar bilir misin?

İnsan sevgisi kutsaldır.
Ömrü çok az aslında çok da yalnızdır.

İnsan derin düşlere,
Kimsesiz zamanlarına daldığında anlar...

İnsanız seviş yüreğimle
Kimsesiz bırakma iklimlerimi.

İnsanız arınmak ister fani
Susmak istediğim özlediğim zamanlarımda!

Basma izlerime, dedik ya aşk
Sorgusuz sualsiz, kimsesiz bırakır insanı.

İnsanı, olma sen dünyanın sayma solukları
Yaşadığım kadar var istemediğim kadar zorba ol yüreğinle.

Her aynanın karanlığı
Karanlığın bir sessizliği var
Ucunda hayatın anlamı derin suskular.

Olmalıydı oysa her mezarın bir kepengi?
Söyleyemedikleri, suskuları
Sebep suyun temizleyemeyeceği günah,
Işığın giremeyeceği kalp yoktur, insan olsun.

Göğün hâkimi, toprağın sahibi
Doğmamış nice canların sebebi, insan olsun.

Susmanın suskuların güzelliğiyle
Karanlıktan medet uman onca insanlar var
Kim bilir belki de suskunluğun derinliğinde
Ölümün veya ölümsüzlüğün, huzuru vardır.

Sami Arlan