Şairin dansı şiirle, şiirin dansı sihirle;
tek beden dans etmek gerek sessizce.

Şiirim; dokuz aylık yoldan gelmiş kadar yorgunsun.
Gül ağacı sandıkta saklanmış bir sır gibi özenle
“ya bir gün açılırsa” korkusuyla,
ruhta saklı yara çok derin,
soyup kanatmak gerek.

Şairim; aç, susuz, örtüsüz üryan kalmış kadar üzgünsün...

Tan vaktiyle
simsiyah şairler ve şiirler
yağız bir ata binip gittiler.
Şimdi, yeni şiirlere gebe kalmak gerek.

Tan vaktiyle
simsiyah şairler ve şiirler
yağız bir ata binip gittiler.
Şimdi, yeni şiirlere gebe kalmak gerek.

Kanatsız mısralar savururlar gökyüzüne,
Duygular kafeste,
dillerde mühür,
İsyan kokan şiirler özgür.
Sisler içinde aşk, yasak yüklü bulutlar
Ne çıkar yağmur yağsa
en fazla?


Üç beş şair ıslanır;
her şiir bir darağacı,
her mısrada ipi çekilir,
her mısrada ruh üflenir,

işte bu sebepten;
şair ölür ölür dirilir...

Simsiyah