BEN ANAMDAN YAŞLIMI DOĞDUM

Ah şu memleket hasreti olmasa,
İnsanın içini acıtan hasret
Büyüdüğüm sokakları caddeleri,
Havasına toprağına hatta,
Kaldırımda seksek oynadığım,
Çamurunda kirlenip,
Çimeninde üç yapraklı yonca arar,
Mezar taşlarında yazıları okur,
El baki nin ne olduğunu bilmezdim,
Anladığım da bir de baktımki,
Acımasız hayata kurban olmuşum,
Şehrin üstüne çöken sis bulutlarını,
Uzun kış gecelerini,
Sobanın üzerinde kızaran mis kokulu,
Pazardan alınmış Kestaneleri,
Artık mis gibi kokular kalmadı evlerde,
Ya sigara tütün kokusu sinmiş,
Tütsü yada portakal kokulu,
Spreyler sıkılmış evler değil,
Sabun kokulu, penceresinde,
Cam güzelleri, küpelilerle süslenmiş,
Çocukluğumun en güzel evi,
İçinde neşeli çocuk sesleri,
Yemekte sadece çatal kaşık gürültüsü,
Büyükannemin hayali masalları,
Kış günlerini atlatırdık çarçabuk,
Bahar geliince ağaçların çiçek açmasını,
Açıncada sabırsızlanır, meyveye dönmesini,
Hergün meyveler olmuştur diye,
Ham meyveleri suratımı buruşturur,
Yinede yerdim her gün hiç usanmadan,
Olgunlaşması bana çok uzun gelirdi,
Olgunlaşınca meyveler,
Ağaçların dallarına tırmandığım,
Meyvesini topladığım,
Çocukluğum nasıl geçti,
Kıymetini kaybedince anladığım,
Hiç anlayamadığım ise,
Zamana karşı koyamadığım,
Ah keşke çocuk kalsaydım,
Hep O keşkeler, tek pişmanlığım,
Çocukluk anılarım, Oynadığım oyunların,
O keşkeler de hep çocuk kalsaydım,
Kendime soruyorum şimdi,
Ben anamdan yaşlımı doğdum,
Kaybolan yıllarım hani nerde,
Ben hiç genç olmadım mı,
Ne sevmişim nede sevilmişim,
Bir yalancının peşinden sürüklenmişim,
Bir çocuk oldum birde yaşlı,
Aradaki geçen zamansa,
Bir türlü hatırlayamadığım gençliğim
Demek ki ben hiç genç olmamışım,
Ben anamdan yaşlı doğmuşum...

İNCİ .H.ATAKAY
2006