İLK AŞK’a ENSON ŞİİR’dir….
———————————-
Belki de incinir diye,koklamağa kıyamazdım..
Saçını okşamak için elimi uzatamazdım..
O Bal rengi gözlerinin derinine bakamazdım…
İşmar edip,çağırmadan yanına da varamazdım…

–En YÜCELERİN YÜCE’si Rahmet-i Rahman’a aldı;
–Hasret tükenip,kavuşmak artık Ahiret’e kaldı..

Elvedasız çekip-gitmiş !..Seni bunca derde salan,
Hayallerin,ümitlerin herbiri bir koca yalan !..
Acısı ve hasretidir sevgilinden arda kalan !..
Var-git artık,bundan sonra hayalleriyle oyalan…

–Mukadder olan’a bak ki,seni yangınlara saldı !..
–Kahküllerinin hayali yanık yüreğinde kaldı…

Nihayet Ölüm olunca,unutmak kolay olmuyor..
Dua etmekle RAHMAN’a,hatırası kaybolmuyor !..
Nice eğlensen,dolaşsan,bivakit yeri dolmuyor..
Hatırasıyla bu gönül altmış yıldır avunmuyor !…

–Sabahın ışıltısında ruhum kederle bunaldı;
–Hiçbir şeyle avunmayan gönül, hüsranla daraldı !…

Ba’zen sabahın yeliyle,fısıltılarla seslenir..
Ba’zen Rahmetler misali,ba’zen Çise’lerle gelir..
Sahilde ararım O’nu..Minik dalgalarla gelir;
Bulunmaz Çiçekler gibi,kokusu CENNET’ten gelir..

–Acıması yok FELEĞİN !..Beni yerden yere çaldı !
–Çok gördü bana SEVGİ’yi..Koparıp elimden aldı !..

———-Mehmet Cemalettin Bayhan-ERDEK-06.06.2008