1
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
907
Okunma
Gündüzleri bile karanlık ise dünyan,
Güneş doğmuyorsa artık,
Her gecenin sabahında,
Belki anlarsın beni,
İşte o zaman anlarsın yanlızlığmı.
Hani günler geçmez olur,
Çok sevdiğin kuşların cıvıltısı diner ,
Bazende gitmek istediğinde,
Ayakların tam tersine yapar ya,
Gün gelirde çavrende kimse kalmaz,
İşte o zaman anlarsın yalnızlığı.
Öyle bir an gelir ki,
Kalabalığn içinde bile,
Kimsem yok dersin.
Bazen kimse olmasa bile,
Kalabalıkmış gibi bunalırsın
Kaçmak istersin.
Böylesine garip bir duygu
Yalnızlık dedikleri.
Cevap Yaz