Abanoz karası gözler, kurum gibi simsiyah
Kirpiklerinin arasında ona baktım
Gökyüzü aydınlanmaya başlamıştı
Ufukta ürkek bir kızıllık belirmişti

Sanki yelkenlerini suya indirmiş görünüyordu
Güneşte te tamamen yükselmişti
Pırıl pırıl o kadar güzel parlıyordu
Parlak güneş ışığından sanki

Rahatsız olmuş gibi gözlerini kırpıştırdı
Başını gökyüzüne doğru kaldırdı
Güneş ışınları yanaklarından aşağıya
Sanki sıvı bir sıcaklık gibi kaydılar

Etrafına baktığında
Küçük yeşil bitkilerin başlarını
Topraktan çıkardığını fark eder gibi
Al olmuş yüzünü yelpazeledim

-Biliyor musun senin sayende
Yeni düzgün bir hayata başladım
Buna kesinlikle sen sebep vesile oldun
-Gözlerinin önünde peri tozları uçuşan
Küçük bir kız değilim ben dedi

Hayal dünyasında da yaşamıyorum
Ama son gerçek bir beyefendisin dedi
Bana öyle bir bakışı vardı ki
Bir hanım efendinin bakabileceği gibi

Onun yanında kendimi güvende hissediyordum
İçimi ısıtıyordu ve de güzel öpüşüyordu,
O inanılmaz bir kadındı rüya gibiydi
Hayatıma girdi ve gözükmeksizin gitti

Bir efsaneydi her yerimde izler bıraktı
O 507 numaranın gizemli hanım efendisiydi..

Sami Arlan..