hızla seyreden bir araba sanki
kayıyor gerisin geri
uzun bir yolcuğun
bitmeyen ufkuna çekiyor gözlerin beni
kapanmıyor aramızdaki uzaklık
yol genişleyip daralıyor ikide bir
’uçan halı’da gibisin
yönün hep bana...


uzatıyorum ellerimi sana
tutamıyorum bir türlü
sanırım çarptıkça yüreğim
hep sana geleceğim
hızlanıp daha da belki
yıldızlarda kaybolup gideceğim...


ah bu araba
durmak bilmiyor bir türlü,
ne freni var ne balatası,
düşleri darmadağın
yemiş kafayı sürücü
atmış tümüyle kafatası
dikkatli ol; delinin biridir
yakalarsa seni,
-gitme, kal benimle! diyebilir
yüreğini yedirebilir...


çıldırmış bu sürücü
bastıkça basıyor gaza;
bu bir aşk kazası
sekizde sekiz sürücü hatası
yaz işte yaz
buymuş cezası
uzun bir yolculuğun
sonsuz ufkuna çekiyor gözlerin beni...


Şaban AKTAŞ
25.09.1997