sanki
bir şeyler anlatıyorsun
sanki
yeter artık gel diyor gözlerin
ya da ne bileyim
sıktın ama haa
düş yakamdan diyordur belki de

anlamıyorum işte
ben öyle hayal dünyasında büyümedim
ben her zaman gülemedim sevdiğim
anlayamıyorum
anlatamıyosun ya da

hary potter okumadım ben hiç hayatımda
ya da yüzüklerle efendi olunacağını bilemedim
anlamıyorum seni
anlayamıyorum

sustum tamam
ben de sustum zamanında
ama bilemedim
böyle acı çektiğini karşımda duranın
ya da ne bileyim
koyamadım kendini onun yerine

ben hiç fenerbahçeli olmadım sevdiğim
olamadım
toplumlar için kendimden taviz veremedim
olamadım ağlayan bebelere
bir tutam bir tebessüm

ama biliyor musun
ben
alemlerin en kutlu şeyini öğrendim
en yüce duyguyu tattım
en güzel kasesinden acunun
o şerbeti ben içtim

ben belki anlamadım ama
ben belki duyamadım ama
ben sevdim yarim
ben seni
deliler gibi
çılgınlar gibi sevdim

şimdi
ne dilersen dile benden diyor ya hakan(!)
belki o kadar kudretim yok ama
senin için
evet senin için
fenerbahçeli bile olurum
anlamadığım
kafamın içinde yer etmeyen kitaplar okuyup
en büyük imparatorlukarı
en kutsal yüzüklerle yönetebilirim senin için

uçan bir süpürgem yok ama
parmağımı oynatınca
senin için güller dökebilirim
-ayaklarının altına-
gözlerimi açıp kapar
senin için
yerle bir edebilirim dünyayı

gönlümün bir parçasın değil
ömrümün tamamını
senin için gönüllü edebilirim
-kapında nöbetçi bir asker gibi-

seviyorum seni
en olmaz ateşler içindeymişçesine
en tükenmez düşleri anlatırmışçasına

seviyorum seni
bir dönüp bakışına ölürcesine