Kalabalık cadde,
İnsanlar telaşlı, hep koşar adım…
Adımımı atmak istediğimde,
Tam önümde durdu,
Kirli avuçlarını uzattı ve ALLAH rızası için dedi.
Şöyle umursamazca baktım birkaç adım ilerledim…
ALLAH’ ın rızasıydı nasıl umursamazdım…

Bembeyaz sakalı vardı kirli eline inat.
Yüreği kadar titriyordu elleride.
Eskimiş kıyafeti üzerinde eğreti duruyordu,
İlk bakışta babam geldi aklıma.
Hep derdi: “ kızım uzatılan eli boş çevirme,
Alan el veren elden üstündür,
Farkında olmazsın Hızır aleyhisselam sana elini açabilir”
Diye söylerdi her zaman…

Ya elini açan Hızır sa!
Geri döndüm adımlarımı ileri attım.
Peşin sıra gidip ilk mesafede yakaladım…
Omzuna yavaşça dokundum, göz göze geldik,
Elini tekrar uzattı.
Alel acele cüzdandan çıkardığım bir lirayı avuçlarına bıraktım.
Ve sevgiyle gözlerine baktım…
Küçük bir sadaka büyük bir belayı savardı.
Sabah, sabah bunda da bir hayır vardı…

DUDU BAYRAM /ISSIZ ŞİİRLERİM /ANKARA