A
yağmurda ıslanmayan beni anlamasın
sokak değiştirmesin adımı anmayanlar
kelepçeyi öpmeyen benden yana olmasın
doğmasın pencereme isterse güneşiniz
elleriniz yeter ki ruhuma uzanmasın

1./
suskunduk...

destanımı çağın yüzüne yazdım
ertelenen mutluluk koydum adını
beklenen haysiyetin

suskunduk...

kollarım bir ütopyayla sarıldı anneme
kelepçeler vefalıydı bileğimden öptüler
son defa öldürüldüm eflatun nefeslerde
ilk perdede gerçeği zen valsiyle örttüler

anlaşılamayanların hesabını benden sordular
adresten döndü tüm arzuhaller

suskunduk...
tevekküle doluyduk
bir damla su niyetine
gözyaşlarımızı yutkunduk

kelepçeler vefalıydı bileğimden öptüler
ilk perdede gerçeği zen valsiyle örttüler


suskunduk ve yorgunduk
bir çığ direnişiyle

B
öldüren bekleyiştir doğum sancıları
sokaklardan isterik gölgelere
yayılır
ya
erkekler
insan kanı sürüyorlar sürekli sarnıçlara
gözler şafak vaktidir sürgünlerime anne
öldüren bekleyiştir
doğum sancıları

2./
bir hülyanın yansısı var yüzümde
sen ey kokusu çalınmış toprak
var git kehkeşanlarla dertleş
bugün uzak dursun benden
asansör
yolcuları
saati söylemesin katedral baykuşları
rahmet ılıklığında sabah doğmada
şimal ağlıyor seni bak gözlerime
ey kokusu çalınmış toprak
önümde güneş sayfaları

tevekkül yalnızlığına âşina olmuş
bir avuç kor ateş bastım da bağrıma
öğrendim anne
hangi bakışın sorusudur gözlerim
KİMLİĞİM İSYANIMDIR
3./
itirafım bu anne
üleşimle sulanan toprakları öpmedim
başaklara bel bağladığımız günlerden aldım
hızımı