Ne bıraktın giderken,benim içimde,
Gün geceye varınca, kan kusuyorum.
Susuz kalmış gül gibi, solgun rengimde,
Aşk hicranı sarınca,kan kusuyorum.

Bin keder içindeyim ,neşeden uzak,
Tasalanma işledi, kurduğun tuzak,
Çıkıp da git aklımdan, gözlerimden ak,
Hasret cana vurunca, kan kusuyorum.

Aşk mirasın sancılı, derin bir sızı,
Zehirin ölümcül mü gönül hırsızı,
Bu yaralı sevdanın,benim bahtsızı,
Kalbim seni sorunca, kan kusuyorum.

Her yürekli sevdalı, aşkta köle mi?
Kim dinler ki derdimi,kahır çilemi,
Ayrılığın verdiği,zalim elemi,
Kaderime yorunca, kan kusuyorum.

Her gün aynı üzüntü,sıkılıyorum.
Sonbahar rüzgarıyla,yıkılıyorum.
Ateşler içindeyim,yakılıyorum.
Dert ruhumu gerince, kan kusuyorum.

Gözlerimden akarken, acılı yaşlar,
Dudaklarım susarda yüreğim başlar,
Derinlere atarken,o kalem kaşlar,
Bir resmini görünce,kan kusuyorum.

Şair:İsmail Kurt
05.05.2012