Bizi bitirirken z/aman da sana
Son baş kaldırışımla b/itiyorum
Dünüm kum saatine unut/kandı akarken
Bu günüm arayışla uzandı yarınıma
Geleceğim senli kapattı kader fallarımı

İç odamda bittim kalmadı kredili günüm
Yeter ki sen üzülme belki de dönerim
Kalben de yer bulamasam da
Bak geldiğim gibi sende bitiyorum

Dudakların dalına sus konmuş hüzünlüsün
Andırıyor p/uslu bir şehri çocuksu yüzün
Yoksa yeminleri başucuna astında
Yeniden yalnızlığına mı taşınıyorsun?

Kartal’da çay-simit tadında değil miydik özlenen
Kız kulesini ararsın hep göz ucuyla öteden
Kâğıda kaleme tenezzül bile etmeden
Varsa yoksa dudaklarına batık aşk yeminleri

Birinde sen elimin diğerinde çamlıca gazozu varken
Aşk ateşinin harında eriyişinin anlamı yok muydu hiç
Sesinle s/uluyorum yırtarken sessiz siyahı
Dalgasıyız mavinin adalara yürürken çala kalem

Âşık sanıp ardımızda üzülüp sevinirken martılar
Tereddüt içinde dalıyorum yüzüne tesadüfen
Ve kartallı baba tarihini yazıyor yeni bir aşkın
İklimsel mayasıyla yoğruluyoruz sanki ruhen

Bal kovanıyım ben hani arıyı sevmekse
Ama zavallı yüreğim
Yüreğim yokuşlarında çok yorgun Aydos’un