22
Yorum
11
Beğeni
5,0
Puan
1967
Okunma

Kaynayan bir kazan var beynimin merkezinde
Irgalarken gün beni nedamet menfezinde
Bazen öyle kolaydır boş vermek her müşküle
Bazen küçücük elem çevirir ömrü küle
Gün olur zevk ederim içirseler de kezzap
Gün olur şerbet bile bana en ağır azap
Herkes görsün diyerek ruhumu açıyorum
Sonra neden, utanıp kendimden kaçıyorum
Kopuyorken ansızın fütursuz kahkahalar
Bir hüzün sarar teni, ben ağlarım, gün ağlar
Günahım mı çektiğim ıstırabın sebebi
Istırap mı boğuyor beni bir günah gibi
Uyanmayı dilerken aydınlık bir sabaha
Sarıyor gece beni kasvetine bir daha
Avaz avaz bağırmak istiyorum, olmuyor
Susmak belki bitevî, bana o da kalmıyor
5.0
100% (15)