Vaz geçtim karşılıksız aşkından
Sevda kılıncın çektim kınından.
Özlemin eritti gönlümün yağını,
Göstermedin cemalini yakından.

Vazgeçtim,firağında şiir yazmaktan,
Bitap düştüm pınar olup akmaktan.
Yaşama şevkim azaldıkça azaldı,
Celali bakışlarına düçar olmaktan.

Vazgeçtim,gönlüme otağın kurmaktan,
Usandım seni ona buna sormaktan.
Her zaman ki gibi zalim oldu yine felek,
Menzil murad aldırmadı kaçıp yorulmaktan.

Vazgeçtim,aşkın tuvalinde resmin yapmaktan,
Daha oturmadan kalktım sevda sofrasından.
Şeref ve namus sözü verdim kendi kendime,
Nedamet duymayacağım anılarımı yakmaktan.

Vazgeçtim,nur cemalini temaşa etmekten,
Sen kokan gülleri gönül bahçeme ekmekten.
Kalmadı mecalim kalmadı dizlerimde takat,
Bir türlü bitmeyen cilve ve nazın çekmekten.

Vazgeçtim,dervişlerin meclisinde seni dilemekten,
İçi boş sevdanla aşkın kılıncını bilemekten,
Tarifsiz bir sevda kor olmuş aşkın mangalında,
Betim benzim sarardı aşkın kıvılcımlarını yellemekten.

Vazgeçtim,aşkın uğruna kapı kapı dilenmekten,
Gına geldi aşkına giden yollarda kirlenmekten.
Er veya geç çıkacağım yiğitler gibi er meydanına,
Mutluluk naraları atacağım gönül defterinden silinmekten.
22/Nisan/2012