10
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1017
Okunma
ezdiğim kumlarda kaldı ayak izlerim
senden çok uzaklardan aldığım her soluk
yine seni bana getiren rüzgara karışıyordu
ben seni izliyordum,gölgemde beni
sen o şehirde gezerken ben kendi şehrimde sensizliğe dokunuyordum
acıdan kaleler yaptım her seferinde
sonra kızarak bozdum niye ben diyerek
dönüp arkamı gitsemde
bu kalp benle olduğu sürece
acımda sevicimde peşimde
denizin şu kabarcıkları
koşup yakalamak istiyorum
çıplak ayaklarımla tenimin her yere değdiğinde
hislerim en kendimle savaş içindeyken
bir kader yolu çiziyorum
attığım her adım
beni yürütüp zamanı hızlandırıyor
şimdi göze alıyorum her şeyi
mutlak hayatta olan
sen....
seni unuttuğunu zannedip unutamayan
ben gibi
Cevap Yaz