Dünya

Dünya döner insan döner çark döner
Halkasından tutanındır bu dünya
Deniz döner dalga döner ark döner
Yudum yudum yutanındır bu dünya

Ölçüldü biçildi dünyanın hızı
Bozuldu tılsımı görüldü yüzü
Sömürür kemirir güçlü güçsüzü
Gücü yeten yetenindir bu dünya

İnsanlar insanı balta ormanı
Yılan kurbağayı leylek yılanı
Serçe solucanı aslan ceylanı
Pençe vurup yırtanındır bu dünya

Aşık Ruhani’nin bu endişesi
Bilmeyenler bilenlerin maşası
Fakir fukaraya sabır köşesi
Balı yağa katanındır bu dünya


Aşık Ruhani


1931 yılında, sonradan Çamlıca adıyla Tortum’un bir mahallesine dönüştürülen Aşağı Sivri köyünde doğdu. Asıl adı Mustafa Temel’dir.

9 yaşından türkü söylemeye başladı. 10 yaşında ise elinde patlayan bir kapsülden dolayı sol gözünü ve sağ elinin 3 parmağını yitirdi. Bu olayın olumsuz etkisiyle uzun bir süre türkü söylemeyen Ruhani, 20 yaşlarında yeniden türkü söylemeye başladı.

Önceleri yalnızca türkü söyleyen Aşık Ruhani, bağlama çalmayı da 20 yaşlarında öğrendi.

Bade geleneğine inanmasına karşın kendisini badeli aşık olarak görmemektedir.

Yöresindeki aşıkları dışında, gelip giden öteki gezginci aşıklardan da etkilendi ve geleneğe ilişkin bilgisini pekiştirdi.

1955 yılında geçirdiği bir ameliyattan sonra öteki gözü de görmez oldu.

Doğaçlama konusunda yetenekli bir aşık olan Ruhani, mahlasını da sonraki yıllarda aldı. Gözleri görmediğinden dolayı herşeyi ruh haliyle algılaması gerçeğinden yola çıkarak kendisine bu mahlasın verildiğini aktarmaktadır.

Aşık Ruhani kendi türküleri dışında usta malı ve öteki aşıkların türkülerini de söylemektedir.

)(-)(-)(-BUĞULU CAMLARA YAZDIM ADINI-)(-)(-)(-428-)(-)(-)(

Sormayın ağalar, sormayın beyler
Zorla servet yapanındır bu Dünya
Hâkka iman eden Dünya’yı neyler
Doğru yoldan sapanındır bu Dünya

Diyor ki haramla servetin katla
Nerde menfeat var oraya atla
İhale,yolsuzluk,rüşvet,tehditle
Her köşeyi kapanındır bu Dünya

Her renge giren şovla kılıkla
Yalanla, riya’yla, avantalıkla
Hep şirin görünüp yalakalıkla
El eteğin öpenindir bu Dünya

Yazılan bu değil kader kalemde
Ne olursa olsun diyor çalam da
Gününü gün edip sapkın alemde
Hâk yolundan kopanındır bu Dünya

Fırsat verir Mevlâ,kul olan kula
Özüne işlemiş yalan ve hile
Kurtuluş fırsatın bulsalar bile
Kend’eliyle tepenindir bu Dünya

Her şeyin yerini para almışsa
Çareyi saltanat,mal,mülk bilmişse
Manevi duygular unutulmuşsa
Maddiyata tapanındır bu Dünya

Lüzumsuz diyorki bu gurur niçin
Tok anlamaz ise halinden aç’ın
Masumu, mazlumu görmemek için
Gözlerini kıpanındır bu Düya

Sadık Dağdeviren
Aşık Lüzumsuz