“Bilinmeyen yazgılara bu akış
Rüzgar ne yana çevirirse yüzünü…”


Ölümle nikah kıyılır bazen
Aşk evliliği olmasa/da
Yüreği iman dolu
Bakışların
Soluğudur


Tümsek alınlara
Gurur çizgisini atmak
Sarı benizli gölgelerde
Işıldayan namustur/ki
Bir avuç vatan toprağına
Satılmamıştır…


Bilinmez!
Açlık son nefese kadar
Avurtlarını sıkmaksa
Ve şose boylarında
Yorganı toprak
Mermisi yastık
Yiğide…


Masal değil bu;
Her uyku saatinde gelen
Kurşun askerleriyle…


Kara öküze güç veren rabbim
Ağzı yara çocuklara da su verdi
Ağaç kovuklarından…


Ve Elife soluk!
Lam dolsun diye
Hürriyet sandıkları


Yüreğimdeki madalyalar
Ziynet değil dostlar…


Gözleri keskin bir neferin
Zifiri karanlıkta çırasıdır
Düşmanı dağıtırken vatandan


Beni üzen;
Esirgediğiniz bakışlar değil
Parselli satışlardır
Sevda iklimlerini…


Şimdi muammadan uzağım artık biliyor
Çocuklar Çanakkale’de heybetli duruşumu