Ayağındaki ayakkabılar büyük
Sırtındaki kabanın küçüktü
Atkın bile yoktu, küçüğüm
Ve pek zayıftın
Yüzünü ayaz yakmış
Sonbaharda,dalın üstünde kalan
Son yaprak gibi titriyordun
Ve pek küçüktün
Bacakların,incecik
Gözüm sende kaldı
Birşeyler geçti aklımdan
Unuttum, tutamadım
Yanındaki ,babandı
Sırtında,paltosu yok
Yaşı daha genç
Lakin kırkını geçmişti görüntüsü
Ayaz onuda kavurmuş
Hayatın tüm yükü omuzlarında
Onu bir hayli yormuş
Öyle bezgin ki yüzü
Böyle dünyanın ben...Der gibiydi
Gözleri bomboş
Kararsız, umutsuz
Neden yaşıyorum der gibi
Elini tuttu, kenara çekti seni
Hani benim önümdesiniz ya!
Hani buralar sadece bizim gibilerin ya!
Üstelik dilenmiyordu
O an kendimden utandım
Okadar giyinmişliğimde
Üşüyor, donuyordum
Habire atkımı çekiştirip
Yüzümü örtüyordum
Siz o durumda
Bense böyle
Hiç birşey yapamadım...
Nazlıgelin
15/Şubat