Gönül yar bağında bir gül dilendi
Sözler zehir oldu diller ilendi
Nefretler kabardı öfke bilendi
Ruhumu çarmıha sen germedin mi

Güneş parça parça ay harelendi
Yürek liğme liğme oy parelendi...
Dost sanmıştım seni ten yarelendi
Ömür bağlarımı sen dermedin mi

İğde dikenisin tuttuğum dalda..
Zehir oldun bana yediğim balda
Çıkmaz sokak oldun gittiğim yolda
Benimle murada sen ermedin mi

Hoş sözün duymadım sanki sağırdım
Yükte hafif ama sana ağırdım
Olanca gücümle seni çağırdım
Bensiz tüm bağları derlemedin mi

Hayaller yıkıldı umutlar bitti
Zannettim ömürden yüz yılım gitti
Her haline aklım başımdan gitti
Kanatsız kuş olup uç demedin mi

Bir güzel pınardım sabır çağladım
Sevda yüklü yüreğimi dağladım
Sen bana gülerken her dem ağladım
Arşa çıktı sesim hiç dinledin mi

Yüreğim yarası kabuk tutmuyor
Bakma ruhumdaki yangın tütmüyor
İçimdeki nefret sana yetmiyor
Öyle naçar kalıp hiç inledin mi

23-04-2012

Meryem Durdu