Dolanıp duruyorum çay kokulu anlarda.
Tebessümün çaydan hoş ipek buğulu mevsim.
Gümüş iklim tavırlı billûrdan zamanlarda.
Çaydaki nazlı ıtır seni hatırlatan im.


Dilimde düğüm olur kimi dem adınla çay.
Bardağın inceliği zarafetinle özdeş.
Sen tebessüm etmesen iğreti doğuyor ay.
Çayın has rayihası senin nefesinle eş.


Yad ettiğim zamanlar çayımla harmansın sen.
Bir bakır semaverin hayalinde iz kalır.
Erguvanlar açarken çay kokulu ansın sen.
Bahar sarhoşluğunu dudağımdan çay alır.


Bir İstanbul soluklu ılgar olsun semaver.
Yakamozlar üşürken Boğaz’ın sularında,
Karanfil dudağınla çaya rengini sen ver.
Periler tutsak kalsın derin uykularında.


Çay kokulu anların efsane hâli sensin.
Çaydanlığın sükûtu hâlimizin güncesi.
Seremoni anında haz çağına desensin.
Senle anlam kazanır bende çay düşüncesi…
Ankara,23.04.2012 İ.K