Çayı hiç yalnız içmem hayalin konuk olur.
Ellerinin kokusu tüter buğu buğu hep.
O anda zaman mekan özenle seni solur.
Ve bir şiir yazmama hayalin olur sebep.

Suyun efsane hâli hayalinle karışır.
Billûr bakışlarını yada düşürür bardak
Hatıra demlerinde renkle ahenk barışır.
İncecik ellerinin şuası kardan da ak.

Çayı hiç yalnız içmem ellerindir buğusu.
Demlik zamana inen gül ıtırlı peridir.
Hayalin hayalimin çayda yüzen kuğusu.
Gamzen ile gülüşün çayımdan ileridir.

Yalnızlığı örerken gecenin saf siyahı.
Suya sızan çay gibi sızar geceme nazın.
Çaydanlığın isinde gizlenir sevda ahı.
İçini doldurursun gönlümdeki niyazın.

Çayı hiç yalnız içmem çay ben bir de hayalin.
Bardağımın buğusu seni söyler tüterken.
Bulutlar mekanın ya lütf edip de yere in.
Muhabbete geç kalma çık gel bir akşam erken.
Ankara, 20.04.2012 İ.K