BİR VEDA HAVASIYIM

Kader engellemiş yıllarımı
Dünyandan engellenirsem ne olur
Engellenmezsem ne olur
Bütün aşklara zincir vurmuş
Ne mahkumlar yaşamışım
Tek kalpli hücremde
Tüm hasret işkencelerini
Görmüş bu yürek
Arada hatırlanırsam ne fark eder
Hatırlanmasam ne fark eder
Zaten idam sehpasındaki
Bir veda havasıyım

Ben ressam değilim ki
Kara gözlerini gökyüzüne çizip
Gözyaşlarınla yüreğimi serinletsem
Yüzünü güle değdirip
Kokunu içime çeksem
Yanağındaki benini dört duvarıma boyayıp
Seni doyasıya öpsem
Saçını yele savurup
Tek parmaklı pencereden seni estirsem
Pamuk ellerini kalbime koyup
Ömrüm boyunca hiç bırakmasam
Ama ben aşkın şairi
Gönül bulutu, duygu sağanağı
Sadece kirpiğinin şairiyim
Yani şiirlerinin son satırı
Son kıtası, son harfi
Bir veda havasıyım

Hüzün biriktirdim gönlümün içinde
Mektupta sakladım okursun diye
Gurbet kuşu konacak yüreğine
Sana verilmez ben ölmeden önce
Hayatını yaşa iyice bir hele
Sonra okursun gündüz gece
Sevdamı ezberlersin hece hece
Dökülür gözünden damlacıklar tane tane
Belki mektubu saklarsın ömrünce
Yada mektubu okumadan yırtıp atarsın
Ne yapacaksan yap bana ne
Nasıl olsa erken
Ecel biletini ruhuma koymuşum
Sevdaların son durağında bekleyen
Bir veda havasıyım.

FATİH GÜLER