Bilmeden nasıl olduğunu yaşamanın
Anlamadan geldi Dünya’ya, insanoğlu
Korktu,daraldı yüreği
Utandı çıplaklığından
Utandı, kesik kesik ağladı
Ağlarken bile özgür değildi üstelik
Zaten kimseler de duymadı,
O yalnız insanların çığlığını

Sevmeyi öğrendi insanoğlu
İnsan olmayı,
Tutkuyu,
Aşkı,
Paylaşmayı öğrendi kendince
Başkalaştı,
Utanmadı....

Eşitsizliği bilmiyordu,insanoğlu
Birileri çalmayı öğrendi gizlice
Ve de haksızlık yapmayı
Birileri; ekmeğini,aşını
Kendi elleriyle sundu birilerine
Yoksulluk kader oldu
Öyle değilse bile...
-
İnsan olmayı öğrendi,insanoğlu
Öğrenip barışı sundu birbirine
Çıkarsısız sevmeyi öğrendi
Giyindi,kuşandı,
Yedi,içti,paylaştı
Olan olmayana da verdi
İnsan olmanın gururuyla
Hiç kimse utanmadı.
-
Bir garip,insanoğlu bu
Yaptığına pişman oldu,akşam
Sabaha yeni bir haksızlık yaptı
Arınmak için tüm hatalarından
Aklını kullandı,utanmadı
-
Zaman insanı harcar mı,bilinmez
İnsan zamanı kolay harcadı

Ölü cenin çığlıklarında ,
Masallarla avunarak

[


/kalin ]