4
Yorum
1
Beğeni
5,0
Puan
1438
Okunma
güneşten kor almalıydı kalbimin ateşi.
yalnız sana koşmalıydı yolların kimsesizi.
inceden inceye ölmeliydi nefsimin sevdiği.
sana koşmalıydım yalnız sana’ güllerin efendisi’!
kırıldı kolum kanadım artık takat kalmadı.
ne sofrana gelecek akdim ne de sözüm olmadı.
yoruldum aşktan, hayalden senin yerin dolmadı.
koşacaktım yollarına ; nefsim, benle yol almadı.
ikra!.diye başladı senin açtığın yollar .
arkandaydı sahibin toplandı bütün kullar;
yalnız biri geliyor, hem ama hem de lal.
kaldıracak kimsesi yok çünkü sana aşikar...
5.0
100% (3)
Cevap Yaz
