1
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
1295
Okunma
Hiç sordun mu ki; kimsin sen?
Ben onu senden daha çok sevipte,
Zarar görmüşken,
Senin sevgindi beni yeşerten.
Öyleyse söyle bana kimsin sen?
Anladın ki;
Kar tanelerinin her şeyin üzerine,
Beyaz bir örtü serdiği anda,
O örtüyü yırtıp ta dışarıya çıkan,
Bir kardelen çiçeği kadar cesur,
O çiçeğin renkleri kadar neşeli,
Ve o beyaz örtüyle birlikte,
Yaşamayı bilecek kadar,
Sevgili ve güven vericiydi.
Umut,
Zaten yüreğinin bir köşesinde hep vardı,
Fark edilmeyi bekleyen,
Mahcup,küçük bir çocuk edasıyla.
Yapman gereken büyümüş olmanın,
Kibrine yenilmeden,
O küçük zannettiğin çocuğun,
Peşine takılıp,
Şu yaşına rağmen görmediklerini,
Öğrenmenin,
Gerekliliğiyle yola çıkmaktı sadece,
Sen kendini tanıyormusun?
Sami Arlan.
5.0
100% (1)
Şiirin sahibi
Cevap Yaz