Kopkoyu karanlık içinde bir akşam,
sen geldin usuma.
Gülüyordun sessizce,
Parmaklarım yakan
sigaramın dumanında,
Seni andım.
Pembe topuklarınla
Kalbimin üzerinde,
Raks edişini seyrediyordum ki
sabah olmuştu.
Çınar ağaçları yeşil
Gök yine maviydi.
O ağacı sende hatırlarsın!
Aşkımızın sadakatı için
Yeminler ederek
ANDiçmiştik.
Bir kalp çizmiştik...
Onlar yine sabit
onlar yine sadık.
Bizlerden,senden,benden
Bir hatıra taşıyorlar,
Bir hatıra ki ebediyen sürecek,
Bir hatıra ki asla silinmiyecek....

KÖKSAL GÜNDOĞDU