Hep seni düşündüm, seni andım,
Seni sayıkladım, sensiz gecede.
Sabahlara kadar, ateşte yandım,
Hep seni bekledim, pencerelerde.

Gülmedi hiç yüzüm, gülmedi gitti,
Sevdan yüreğimde, yaralar açtı.
Sensizlik ölümmüş, canıma yetti,
Sensiz gecelerde, huzurum kaçtı.

Yoksun bak yanımda, yanıbaşımda,
Yokluğunda şimdi, karanlık dünyam.
Her zaman sen varsın, benim aklımda,
Sen benim gerçeğim, sen benim rüyam,

Rüyalarım gerçek olsun diyorum,
İstiyorum seni, şimdi yanımda,
Gerçeklerim sensin, ben biliyorum,
Canımsın, kanımsın, damarlarımda.

Gel, sen yaklaş bana, geceler boyu,
Bütün karanlıklar artık dağılsın.
Yoksa ben bulamam, bu mutluluğu,
Gönlümde solmayan, sonsuz baharsın.

Gecelerim gitsin, gündüzüm gelsin,
Yeşersin umutlar, gelsin baharlar,
Bütün baharlardan daha güzelsin,
Güzelsin sevdiğim, dünyalar kadar.

Çorak topraklarda, bir ağaç gibi,
Bodur kaldı sevgin, şimdi gönlümde.
Açılsın yüreğin, gönder sevgini,
Hep seni yaşadım, sensiz ömrümde.

Sev beni birazcık, ruhum şenlensin,
Mutluluk kapımdan uzaklaşmasın.
Çiçek açsın gönlüm, umut yeşersin,
Ben bir başka sevdim, sen bir başkasın.

Sev beni bir daha, sev ne olursun! ..
Dağılsın ruhumun, toz bulutları.
Sen ki, yalnız bende hayat bulursun,
Büyüsün gönlümde aşk umutları.

Bu umut ki, bende hiç tükenmedi,
Yer etti gönlümde, hep yıllar yılı,
Senin gönlün beni, böyle sevmedi,
Ne beni seçtin sen, ne ayrılığı...

Mehmet Ali Çıbıklı