FERYAT

Zamana söz dinletemedim,
Geriye dönmüyor geçen dakikalar
Akrep yelkovanı soktu şairin kaleminde
Vaktin hayasızca katledildiği zaman içinde.

Medeniyet sembollerim vardı
Toprağımdan göklere uzanan.
Kutlu sevdalar büyüttüm yüreğimde.
Gönlümün susmayan feryadı,
Cihana nizam verecek değerlerim vardı.

Gün karasıydı benzimin rengi
Eyyüb’ e yakın sayılmasa da sabrımın dengi,
Kutlu yarınlara sevdam
En ince eleklerde elendi.

Sisler sardı dört bir yanımı
Baykuşlar işgal etti gülzarımı,
İhanetler yaşadım bildik çevrelerden
Karanlıklar çöktü yine beklemediğim yerden.

Hep bakar dururuz mahzun mahzun,
Bülbülüm gülistansız kaldı,
Mecnunum Leylasız.
Söyleyin zaman neden bu kadar hayasız.

Ey yıllar yenilmedim size,
Bizim de oldu yaşadığımız zafer nidaları.
Esirgemedik gözümüzü budaktan,
Yılmadık çileden, ızdıraptan.
Caymadık verdiğimiz sözlerden,
Ettiğimiz yeminden
Yüz çevirmedik, dost bildiğimiz yüzlerden,


Gazi Hüseyin KILBAŞ