0
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
758
Okunma
ben avare boş sokakların
karanlığı dolaşan yalnız adamıyım
sevgilim demeye muhtaç dudakların
gurbetini yaşayan serseri aşığıyım
SAÇLARIN
vardığım geceler zindan kapısı
umutlar tükendi mahküm yarısı
saçların aklımda buğday sarısı
batıp gidiyor akşama doğru
SON MEKTUP
bu şehirden son mektup diye başlamışsın
yıldızlarda yalan söylemişsin bir akşam üstü
kaleminde o mürekkep tadı yok
tetiktemidir o kağıdı tutan ellerin
son kurşunuda saldın öyle