Gülmelisin daima sahnede rol yaparken.

Ağlamış olsan bile hiç bilmemeli kimse.

Belki de kederlisin,acı dolusun,

Halkı güldürmenin zorluğunu tadıyorsun

Her gece bimbir güçle.


Kaderim buymuş deyip,bir ömür çekeceksin!

Palyaçonun kaderini yaşatmalısın bence.


Büyük acılar yaşamak istersen gecelerde,

Üzüntünün sebebini sor bir kere kendi kendine?

Belki de yavrun öldü.Yahutta karın hasta.

Ama sen yine sahneye gelip,

Gülünç maskeni takacaksın yüzüne.....



Bir an olsun halkı güldürmenin mutluluğunu tadacaksın.

Eve döneceksin rolün bitecek.

Yavrun çok hastaydı bıraktığında,

Ölmüş olacak...

Aldanmamışsın ağlayacaksın ama,

Belli etmeyeceksin üzüldüğünü!

Çevrendekileri teselli etmesini biliyorsun sen....



İşte yine sahnedesin.

Mutlu görünmek mecburiyetindesin her an.

Mesut olduğunu zannetmeli herkes,

Sende bir an mutlu görünüp,onlarla mutluluk oyunu oynayacaksın.

Onlarla beraber güleceksin.

K imbilir? Birgün belki de,

Sahnede başkalarını mutlu kılayım derken ÖLECEKSİN!........





SUZAN ÇELİK . EMK. ÖĞRT.


HERZAMAN MUTLULUĞUN DORUĞUNDAYKEN GÜLÜNMEZ BAZEN SIRF HAYATA GICIKLIK OLSUN DİYE
UÇURUMUN KENARINDAYKEN BİLE GÜLÜMSEYECEKSİN





9.7.1965 SAAT:10.30 CUMA......



Bazen kederlisin bazen güleçsin
Umutla yaşamak zor be palyaço
Bazen şen şakraksın bazen içlisin
Hayatı taşımak zor be palyaço..

bandırmalı(çok teşekkür ederim arkadaşım.....)


































!














.