Ne zaman dilinden başka isim dökülse,
İhanete küfreder, ihtirasa kızarım.
Dünyanın derdi aksa yüreğimde birikse,
Hayata susar, kederime kader yazarım.

Boş boş bakarım yokluğunun varlığına,
İnci mercan gözyaşlarımı azad ederim.
Sensizlikle dolan kalbim ağır gelir bana,
Ölümü anlatır bir usta gibi şiirlerim.

Duygularım kınından çekilmiş ve keskin,
Muhralaşan yaralarıma dost yeni yaralar açarım.
Adını sanki ben koydum sensizliğin,
O yüzden suskun mısralarımla ağlarım.

Kır kalemi kır ve ver hükmünü,
Ben sen mutluysan sensiz de yaşarım.
Üzüntülerle değil sevinçlerle doldur ömrünü,
Gözyaşlarını alır, kendi içimde saklarım.

Sakın korkma, çıkar aşk diye karşına,
Soran olursa seni, öldü derim.
Güvenim kalmadı artık aşka bundan sonra,
Ben karışmam hayata, olduğum gibi severim.

Son sözümdür sevda sokağının aşk işçisi,
Sevdanın sokağına ben aşk taşları döşerim,
Sen mutlu ol, rüzgârlar getirsin haberini,
Senin için mezarımı ellerimle deşerim.