Bu gün gönlüm,
Kendi bağında gezinmek istedi.
Bağcıya dokunmadan,
Üzüm yiyeyim dedi...
Rüzgar esti,
Sırtımı döndüm,
Güneş yaktı,
Yüzümü sakladım,
Şimşek çaktı,
Gözlerimi kapadım.
Çünkü hiç bir olumsuzluğa,
Çanak tutmayacaktım.

Yere bastım incitmeden,
Diken battı ayağıma aniden,
Sendeledim tutundum omcaya,
Eteğim takıldı kancaya,
Tadına bakıyım diye uzandım üzüme,
Bir budak battı gözüme.
İsyan yoktu ya bu gün,
Şeytana olmayacaktım oyun,
Sabırda vardı selamet,
Dedim sukunete devam et,
Belki vardır bunda da bir hikmet,
Hadi yılma yoluna devam et...

Az değildi attığım turlar,
Dilim damağım kurudular,
Kuyudan bir helke su çekerken,
Helke de ip de kayıverdi elimden.
Kısmet değilmiş diye yutkunurken,
İçim daraldı kısmetsizlikten.
Yinede ellerimi havaya kaldırıp,
Her şeye rağmen şükrederken,
Yıkıldım kaldım yere birden...
Sağa sola bakındım,
Candan uzanan bir el arandım,
Çaresiz yatarken boylu boyunca,
Kimseden fayda olmadığını anladım...

İçimi, dışımı,
Fikrimi, zikrimi,
Emelimi ,niyetimi,
Bir Rabbim bilir dedim,
Olmazı kovalamayı,
Şartları zorlamayı
Vefasızı sevmeyi,
Ve kimseye güvenmemeyi,
Öğrendim en sonunda...
Ardıma önüme bakmadan,
Meşakkatten usanmadan,
Ayrılmayacaktım doğrudan...



ÇİMDİK 13.04.2012