Hani sevmiştin ya delicesine
şimdi neredesin
üşüyorum sensizliğin karanlığında
yok ediyor beni acılar
hani biz yaşayacaktık
ayrılmayacaktık

alacaktık sevenlerin öcünü
yaşayacaktık aşkın en büyüğünü
şimdi yenildik yalanlarına
ağlatma beni ağlatma
yalanlarınla
ağlarsam ölürüm ben
bu sevdayla
gözlerimde birikmiş acıyla
ağlatma ağlatma beni
yoksa bitirecek beni
akan gözyaşlarımda
sen öldürdün zaten susmakla
tek bir kelime söyleseydin
sen bana
belki de biterdi bu sevda
en az bir acıyla
gözlerim hep ıslak kalmazdı
yüreğimde kan olmazdı
gözlerim hep dolu kalmazdı
bak şimdi gözlerime
ne kadar yaşlı
unutma ki sevgili
ağlarsam ölürüm ben
ağlatma ağlatma beni
hadi gel artık
öpsene yüreğimi
belki acıtmaz terkettiğin
kadar beni
ağlatma yeter artık
yeter beni
gel sil artık birikmiş
akmayan gözlerimi
ağlarsam ölürüm ben
ölürüm sevgili
Serap Evren
Şiirime ses olup güzel bir sürpriz yapan canım Zisan’ıma sonsuz teşekkürler.

Paylaş:

2 Beğeni

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir. Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.

Şairin Önceki Şiiri Şairin Sonraki Şiiri

Şiiri Değerlendirin

Topluluk Puanları (9)

5.0

89% (8)

4.0

11% (1)

Ağlarsam ölürüm ben Şiirine Yorum Yap

Okuduğunuz Ağlarsam ölürüm ben şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?

AĞLARSAM ÖLÜRÜM BEN şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.

Üyelik Girişi Yap Üye Ol

Yorumlar

Zişan Karamazi, @zisankaramazi

6.5.2012 20:47:37

5 puan verdi

slm ablam ne mutlu begendiysen yorumu eser bir harika zevkle yorumladim ablam kalemin daim olsun ... sevgimdesin ablam

esmerseker tarafından 5/7/2012 3:16:10 AM zamanında düzenlenmiştir.

Etkili Yorum

Ömer Sabri KURŞUN, @omersabrikursun

1.5.2012 11:41:47

Duygu yüklü insanlar hisseder, paylaşır… Gören göz ağlar görmeyenler yaşamak için yaşayanlardır Serap hanım...
Bazen de işte böyle isyan ediyor insan. Aşk bu, hem yaşamın… Hem mutluluğun… Hem katilin… Aşk öldürmez ki, kalpteki sevgi ölmeyince şairem...
İnsanın kendi içinde ölmesi ilk bakışta karamsarlık gibi görünse de içimizin bir yanı hep öyle karanlıktır. Aşkın yaptığı tahribat incinmemizin ve acı çekmemizin hüznü…
“Yeter canın çıksın aşk” diyemiyor ki insan...

Çok güzel, baharlar sıcaklığında bir şiir. Belki hüzün ve efkâr hâkim şiirde ama benim ruhumu ısıttı. Şiirinizin ses olup yaşamasında emeği geçen dostların ellerine, kalbi duygularına sağlık olsun, kalemin hep biriken incileri döksün yüreklere…
Mayıs çiçeklerinin bütün güzellikleri ile sizin, sevdiklerinizin ve sizi sevenlerin gönlünde açması dileklerimi sayfanıza bırakıyorum… Gönlünüze sağlık, selam ve saygılar…
Sevgi ve şiir tadıyla…