dinle beni küçük kız

ayağın toprağa basmıyorsa
düşen yağmur damlaları mis gibi toprak kokmuyorsa
rengarenk çiçekler, böcekler poz vermiyorsa gözlerine
burası senin bildiğin cennet değildir...

toprak ana
müebbet yemiş bu şehrin, beton zindanlarına

bu şehirde,

rüzgarlar sert değil ama ters eser,
bulutlar yeminlidir ağlamamaya
gök vardır ama sarmaz beline kuşağını


yıldızlar,
gecenin kuytularında sürgünde
düşler firarda, aşklar kanadıkça vurgun yemiş
is kokan bu şehrin sisli gözlerinde.


dinle beni küçük kız
bavulunu hiç açma, ıslanır hayallerin


burası senin ruhuna resmettiğin cennet değil
yol yakınken aç gözlerini, topla kanatlarını


sil gözlerinden akan maviyi, yeşili
tak pespembe kelebeklerini kekik kokan saçlarına
tut nefesini, sımsıkı sarıl kirlenmemiş benliğine.


bu şehir,
senin bildiğin cennet değil küçük kız

cennet,
senin hiç açılmamış körpe yüreğindir...